Licht en liefde

2018 is echt versleten nu, compleet op. Dat komt goed uit, want dit was voor mij bepaald geen jaar, waarvan ik hoopte dat het nooit voorbij zou gaan. Je weet wel, zoals sommige kroegavonden, die zo goed voelen, dat je de barvrouw minstens drie keer probeert te overreden de laatste ronde nog een aller- echt allerlaatste keer uit te stellen. Nee, 2018 was zo’n feest waarop ik mijn stinkende best moest doen om er wat van te maken.

Terugkijkend kan ik zeggen dat dit nog behoorlijk gelukt is ook. Dat ik dit zonder aan mezelf voorbij te gaan deed, maakt dat ik me sterker voel dan ooit. Ik stel ook echt op prijs wat ik weer allemaal leerde, al vind ik dat mijn diploma van de harde leerschool, intussen wel een keer mag worden uitgereikt.

Het scheelt dat 2019 het jaar van licht en liefde wordt. Waarom? Nou, gewoon omdat ik een toverstafje heb aangeschaft, waarmee ik eens goed ga rondzwiepen. Niet alleen voor mijzelf hè, want licht en liefde is veel leuker met z’n allen.

Iedereen die het moeilijk heeft, krijgt van mij licht en liefde. Ook als je het gewoon goed hebt, krijg je er wat extra licht en liefde bij, je wordt er namelijk niet dik van of zo. En hoppa, zelfs iedereen die lelijk tegen mij doet, geef ik licht en liefde. Als het echt niet werkt, kan ik natuurlijk altijd nog met mijn toverstafje in een oog prikken. De sterretjes die je dan ziet, komen best een beetje in de buurt van licht en liefde.

Voelen jullie het al? Ik ben namelijk alvast begonnen. Oh, en voel je iets in je oog prikken, terwijl je niet lelijk tegen me hebt gedaan, mijn oprechte excuses, ik heb de slag volgens mij nog niet helemaal te pakken. Mochten licht en liefde wel al goed zijn binnengekomen, niet bang zijn om te delen, op gaat het nooit.