Dagvlinder

Van dansen word ik echt blij, zelfs in mijn eentje thuis met de gordijnen dicht, al blijft samen dansen het leukst. Dat ‘samen’ moet je niet te letterlijk opvatten, want ik volg graag mijn eigen ritme. Ik heb wel eens een cursus salsa gedaan en dat was heerlijk, maar als ik op zo’n salsafeestje ten dans word gevraagd, gaat het altijd mis. Dan willen ze dat ik volg en dat is niet mijn sterkste kant. En dan gaan ze ook nog eens libidododend uitleggen hoe de pasjes gaan, die ik best ken, maar gewoon net anders wil.

Daarom had ik zo’n zin in een dansfeest pas in Nijmegen, waar iedereen lekker doet waar hij en zij zin in heeft. Totdat ik zag dat het van 11 uur ’s avonds tot 5 in de ochtend was. Ik heb nooit echt begrepen waarom we met z’n allen pas om 11 uur naar de kroeg gingen, zodat we het tot sluit om 3 volhielden. Maar ik deed het wel en vaak zakte ik daarna nog een paar uurtjes door, omdat ik het de hele avond te druk met dansen had gehad, om met iedereen bij te kletsen.

Jarenlang was ik een nachtvlinder die aan het einde van de stapnacht haar zonnebril opzette, omdat de opkomende zon best fel was. Die het prima vond nog een paar uurtjes op het station te cocoonen voordat de eerste trein ging. Of na een paar uurtjes slapen, doorfladderde naar college of werk.

Intussen heb ik nog liever een dansfeest om 11 ’s ochtends dan eentje die net voor middernacht begint. Ik weet nu al dat ik op lekkere muziek toch wel uren los ga, omdat ik na 5 minuten vergeten ben dat er ook nog mensen boodschapjes bij de Lidl  aan het doen zijn.

Nachtvlinder klinkt best spannend, maar meestal is het gewoon een lullige grauwe mot. Oké, ik geef het toe, ik ben stikjaloers op mensen die nog kunnen nachtvlinderen, zonder zich daarna elke keer 2 dagen een dood vogeltje te voelen.  Maar gelukkig klinkt dagpauwoog veel beter dan lullige grauwe mot of dood vogeltje.