Eigen volk

Ergens heb ik een afslag gemist. Ik zit in de fase dat ik weet wat het oplevert als je vooral kijkt naar wat mensen verbindt, terwijl ‘Eigen volk eerst!’ weer helemaal in is. Soms wordt het kakkineus verpakt in een boreaal cellofaantje, maar de roep om uitsluiting van alles wat anders is, klinkt voor mij net zo hard.

Bij het eigen volk van het boreale mannetje horen in elk geval geen (moderne) kunstenaars, journalisten, bestuurders, immigranten en vrouwen in het algemeen. Die laatste gedijen immers beter in een huiselijke omgeving en daar heeft hij geen zak aan nu hij naar het front geroepen is.

Wie er wel bij horen, is mij niet helemaal duidelijk. Ik denk iedereen die baat heeft bij een in elkaar geknutseld vijandbeeld van hordes immigranten en ‘De Elite', in een moeite door. Je weet wel, hetzelfde trucje wat Trump flikte en waar we ons zo over verbaasden dat dit lukte. Geloof maar dat Holland ook weer great wordt gemaakt, nu het boreale mannetje zijn vlaggenschip van de renaissancevloot in de brokstukken van onze beschaving ramt.

Het is wel duidelijk dat ik geen uitverkorene ben van dat Eigen Volk, dus ik móet in deze barre tijden wel met wat ander eigen volk ten strijde trekken. Hoe dat er uitziet, weet ik nog niet helemaal, maar mijn zoon hoort er in elk geval bij. Toen we het pas over dit soort zaken hadden, zei ik dat ik veel kan hebben, maar slecht tegen bekrompenheid kan. Hij lachte en antwoordde: ‘Dat is best bekrompen van je dat je bekrompen mensen afwijst’.

Kijk daar kan ik wat mee, iemand die me aan het denken zet en me nog laat lachen ook. Mijn eigen volk krijgt vorm. En oké, het boreale mannetje mag ook gewoon meespelen. Ik denk namelijk dat alleen mensen die ooit niet mee mochten doen, het nodig hebben om anderen buiten te sluiten.