Doe maar lekker duurzaam

Ik had dorst en dat recept van die cocktail van hormonen en neurotransmitters met de aansprekende naam 'liefde' zag er onweerstaanbaar uit. Alles wat ik nodig had, was fenylethylamine, noradrenaline, adrenaline, endorfine, dopamine en oxytocine. Ik had net via de postcodeloterij een 'Doe maar lekker duurzaam' cadeaukaart van de AH gewonnen en dit leken me stuk voor stuk puur natuurlijke en gezonde ingrediënten.

Naar mijn idee had ik de perfecte liefde gemixt, maar zoals elke cocktail kan deze soms gruwelijk verkeerd vallen. Echt absurd bijvoorbeeld dat als je er wat alcoholisch groen ingooit het er, terwijl je ongecompliceerde sex probeert te hebben op een Zuid-Europees strand, exact in dezelfde kleur weer uitkomt. Wel licht het in het maanlicht door de toegevoegde waarde van je maagsappen op alsof er smaragdgroene ledlampjes mee uit zijn gekotst.

Deze cocktail van de liefde viel zelfs zo verkeerd dat ik overweeg een klacht in te dienen omdat ik met mijn duurzaamheidskaart zo'n chemische rotzooi mee naar huis kreeg. Mijn maag van slag, hartritmestoornissen, oogklachten waardoor ik dagenlang tranen met tuiten huilde en na dagen de weg kwijt te zijn geweest, het voornemen nooit meer een cocktail van de liefde te mixen.

Maar zoals altijd krijg ik natuurlijk toch ooit weer een keer dorst en stiekem heb ik een beetje hoop dat het veel duurzamer en gezonder voelt als ik dat cocktailtje in ander gezelschap drink. En anders houd ik het voor het gemak voorlopig maar bij ongecompliceerd groen met ledlampjes op een Zuid-Europees strand.