Kleren maken de vrouw

Als ik me niet fijn voel, zoek ik altijd kleren uit waarin ik me beter voel. Natuurlijk niet als ik op de bank in mijn eigen tranen ga liggen verzuipen. Zelfmedelijden werkt het beste in mijn afzakkende joggingbroek met chloorvlekken en mijn Adidasjack uit het begin van deze eeuw dat ik al bij 3 verhuizingen als schilderkleren gebruikte omdat het op was, maar toch altijd weer uit de kast trek in tijden van nood.

Maar als fulltime werkende vrouw moet je natuurlijk ook in tijden van nood regelmatig gewoon de deur uit en zo goed mogelijk doen waarvoor je werkgever je betaalt. Ik weiger hoe dan ook om dat als graftak te doen. Als ik me slecht voel, kleed ik me juist beter omdat ik weet dat dit helpt. Hoe ik me kleed, hangt er vanaf wat ik denk nodig te hebben.

Soms helpen jurken en hakken en soms een leren jack en mijn boots waarvoor ze in het leger een moord zouden doen. Die boots zijn een verhaal apart waarover ik eindeloos lyrisch zou kunnen schrijven omdat ze me helpen om me stevig en sterk te voelen. Nou ja, eigenlijk kan ik over bijna elk paar schoenen wel zo’n verhaal schrijven omdat ze allemaal wat anders voor me betekenen en ik heb 2 muurkasten vol…laten we dat maar een andere keer doen ;).

Kleren helpen. En dat betekent soms op een dooie maandag een feestelijke jurk en torenhoge pauwblauwe hakken. Daarbij rug recht, van buiten een glimlach is er van binnen ook een (serieus, werkt echt, zouden meer mensen moeten doen, is voor iedereen leuker!) en de focus op dat wat er allemaal wel leuk, lief en grappig is en dat is, eerlijk is eerlijk, zelfs op een werkdag op maandag echt verdomde veel.

Vandaag werkte het zo goed dat ik na bijna een half jaar van liefdesverdriet voor het eerst het gevoel heb echt klaar te zijn voor een nieuwe lente en een nieuwe start. Daar horen natuurlijk wel nieuwe kleren en nieuwe schoenen bij…