Dating

Ik had weer een bijzondere date. Het was een geheel nieuwe ervaring, want hij kwam niet opdagen. Nou was dat op zich geen drama, want ik zat 5 minuten van mijn huis, met een lekker huiswijntje mooi te wezen op een van mijn favoriete terrassen.

Ik had daarna eigenlijk vooral medelijden met hem omdat hij al dat moois van mij had laten schieten. En ik had sterk het vermoeden dat hij net op tijd doorhad dat hij niet weg zou komen met zijn bullshit.

Dat wil niet zeggen dat ik hem niet in zijn gezicht stomp als ik hem tegenkom. Al was het maar omdat hij zei dat hij wel geweest was, maar mij niet had gezien. Wat niet bepaald realistisch was, omdat ik iedereen die op dat moment op het terras zat kende, en hij vervolgens ook nog meende te moeten delen dat hij zichzelf aan het afrukken was.

Prima bezigheid, reageerde ik monter, maar doe dat in je eigen tijd en ik blokkeerde hem zodat hij in alle rust de rukker kon blijven uithangen.

Ik hoor vaak dat ik of te graag wil of te kritisch ben, dus ik ben wel heel benieuwd onder welke van deze uitersten de ‘adviseurs’ deze ervaring plaatsen. Als je je maar realiseert dat dit is om je met al je alwetendheid keihard uit te lachen.

Een derde advies dat ik wel eens hoor: ga dan ook niet op Tinder, dat is voor losers. Ik vind het ook geen feest, maar heb best veel vrienden, familie en kennissen die er leuke relaties aan over hebben gehouden. En ik weet intussen ook dat de kans dat de prins of prinses voor mijn deur van het witte paard valt en dan ook nog graag door mij naar binnen gesleurd wordt, niet supergroot is. Dus ik moet wel wat ondernemen om die kans groter te maken, omdat verliefd zijn  fantastisch kan zijn.

Na deze ontluisterende ervaring denk ik wel voor de zoveelste keer dat in de buurt van een manege gaan wonen meer oplevert dan Tinder. En dat ik misschien toch liever relaxed wacht totdat die prins m/v de moeite neemt voor mijn deur van een knol te flikkeren.